System pokarmowy człowieka to złożony mechanizm organów, odpowiedzialny za trawienie i przyswajanie substancji żywieniowych. Zrozumienie jego organizacji potrzebuje nie tylko wiedzy podstawowej, jednak także realnego zastosowania. Z tego powodu systematyczną uznanie zyskują modele anatomiczne, które pozwalają w łatwy sposób zrozumieć układ organizmu ludzkiego. Szczególne pozycję wśród środków szkoleniowych mają modele anatomiczne układu pokarmowego, ponieważ właśnie ten system wchodzi do najsilniej rozbudowanych i realizuje kluczową funkcję w przebiegach biologicznych. Nauka nauki o organizmie jedynie na fundamencie rycin i opisów w książkach jest ograniczona i złożona. Studenci kierunków zdrowotnych czy nauk o odżywianiu powinni nie tylko zapamiętać określenia organów, ale także poznać ich wzajemne relacje i lokalizację w przestrzeni trzewnej. W tym kontekście modele anatomiczne bywają nieocenioną pomocą, gdyż pozwalają zobaczyć trójwymiarowe relacje, przeanalizować wielkość i kształt organów, a także zbadać strukturę szczegółową, na przykład warstwy błony trawiennego narządu czy układ wypustek trawiennych. Poprzez nim przebieg nauki jest znacznie wciągający i wydajny, a zdobyta znajomość utrzymuje się utrwalona na dłuższy czas. Na rynku udostępnionych jest liczne rodzajów narzędzi edukacyjnych. Spotykamy także modele anatomiczne przedstawiające odrębne narządy, takie jak stomach, organ metaboliczny czy trzustka, jak i całościowe pakiety ukazujące pełny przebieg systemu żywieniowego od otworu ustnej aż po rektum. Niektóre z nich są schematyczne, natomiast bardzo wierne, umożliwiające nawet separowanie oddzielnych części i precyzyjne zbadanie ich organizacji. Takie możliwości czynią, że modele anatomiczne można przyporządkować do etapu nauki – różne będą właściwe dla studenta szkoły średniej placówki licealnej, a pozostałe dla studenta zdającego do kolokwium z anatomii czy planowanego doktora. Użycie narzędzi jest nadzwyczaj rozległe.
Wykorzystuje się je przede wszystkim na instytutach medycznych i działach połączonych z dziedzinami o zdrowiu, ale także w szkołach średnich, zwłaszcza w klasach biologiczno-chemicznych. Poprzez nim uczniowie potrafią dokładniej pojąć działania zachodzące w biologicznym ciele. Warto podkreślić dodatkowo o realnym użyciu w dietetyce czy w ośrodkach zdrowotnych, gdzie modele anatomiczne funkcjonują jako narzędzie w dyskusji z chorym. Pokazanie organu na modelu jest dużo wyraźniej czytelne niż charakterystyka słowny, co podnosi świadomość życiową i pomaga wytłumaczenie powodów różnych problemów. Używanie z takich narzędzi szkoleniowych ma wiele plusów. Na początku, zapewnia lepsze utrwalanie wiedzy za sprawą wizualizacji i regularności. Następnie, w przeciwieństwie do preparatów naturalnych, modele anatomiczne są solidne, nieszkodliwe i higieniczne, a równocześnie dostępne zawsze wtedy, gdy są niezbędne. Co więcej, można je wykorzystywać powtarzalnie, co czyni je inwestycją na przyszłość. Wreszcie, są powszechne – posiadają użycie zarówno w edukacji bazowej, jak i na zaawansowanych etapach edukacji. Warto podkreślić, że postęp innowacji znacznie zwiększył opcje w tej branży. Regularnie napotykamy modele anatomiczne tworzone w systemie 3D, które realistycznie odwzorowują organizację części ciała i pozwalają nawet na odtworzenie operacji chirurgicznych. Równolegle postępuje wykorzystanie wirtualnej i rozbudowanej rzeczywistości w kształceniu lekarskiej, mimo to pomimo tego klasyczne modele pełnią najważniejszą rolę. Są bowiem proste w użyciu, nie zakładają zaawansowanego sprzętu, a równocześnie funkcjonują jako bardzo skuteczne środek dydaktyczne. Reasumując, system trawienny to jeden z najważniejszych struktur organizmu, a jego poznanie ma istotne znaczenie praktyczne zarówno dla medyków, jak i dla osób pracujących w dietetyką, naukami przyrodniczymi czy kształceniem prozdrowotną. Aby nauka była efektywna, nie wystarczy wiedza książkowa, konieczne jest realne zastosowanie, które zapewniają właśnie modele anatomiczne układu pokarmowego. Poprzez nim znajomość staje się znacznie czytelna, łatwiejsza do utrwalenia i wartościowa w kolejnej pracy zawodowej. Takie narzędzia to wkład w jakość edukacji, pełniejsze przygotowanie nadchodzących profesjonalistów oraz wydajniejsze techniki przekazywania wiedzy zarówno uczniom, jak i osobom leczonym.